Onlangs was ik aanwezig op een bruiloft. Twee mensen, die elkaar trouw beloven voor de rest van hun leven. Als christenen zeggen we dan: 'tot de dood hen scheid óf tot de dag dat Christus terug komt'. Twee mensen door God samengebracht en samengevoegd. "En Jezus vervolgde: ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één worden; ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’ (Matteüs 19:5,6)
In deze woorden van Jezus zijn de woorden te herkennen uit Genesis 2: "God, de HEER, dacht: Het is niet goed dat de mens alleen is, ik zal een helper voor hem maken die bij hem past.” (Genesis 2:18) Als Adam haar ziet is hij dolblij: ”Toen riep de mens uit: ‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, een uit een man gebouwd.’ Zo komt het dat een man zich losmaakt van zijn vader en moeder en zich hecht aan zijn vrouw, met wie hij één van lichaam wordt.” (Genesis 2:23,24)
Een van de mooie dingen van lezen in de Bijbel vind ik, dat God door Zijn Geest soms ineens je ogen opent voor de prachtige lijnen die er in te trekken zijn en van daar uit de diepere betekenis leert ontdekken. Zo ook als het gaat om een bruiloft.